آشتی با کتاب ، آشتی با خود

» آشتی با کتاب ، آشتی با خود

این روزها زیاد نمی توانم به بیرون از خانه برای گردش و تفریح بروم . اگرچه بدن خود را مقاوم می دانم اما مسئولیت من تنها در مقابل سلامت خودم نیست بلکه در مقابل عزیزانی که ممکن است به دلایلی بدنی ضعیف تر داشته باشند نیز احساس مسئولیت می کنم . مسئولین بهداشتی کشور نیز توصیه به ماندن در خانه کرده اند . از همین روی با خودم کمی خلوت کردم و برنامه ای یک ماهه برای زندگی در شرایط ویژه طراحی کردم . برنامه ای که اکثر ساعاتش در خانه می گذرد . در کنار تماسهای تصویری با عزیزان ، نوشیدن دمنوش عصرانه در کنار عزیزان و برنامه های دیگر ، برنامه ی وسیعی نیز برای کتابخوانی در نظر گرفتم . البته من به طور عادی عادت به خواندن کتاب حداقل روزی دو سه ساعت دارم ، برای همین قدر این فرصت را دانستم و شروع به برنامه ریزی گسترده تری در باب مطالعه کردم . برنامه که کاملا و واضح ، مکتوب شد ، به بیرون خانه رفتم و سی و دو عدد کتاب خریدم . البته هزینه اش زیاد شد ولی با توجه به اینکه کافه نشینی های عصرانه و غیره در روزهای پیش رو فاکتور گرفته می شود ، هزینه های روزانه ام تغریبا تفاوتی نکرد .

به خانه آمدم ، با شور و هیجان یک یک کتابها را شماره گذاری کردم و بر اساس تقسیم بندی کتابخانه ام تقسیمشان کردم . حالا یک دمنوش ، در کنار دستم گذاشته و با لذت کتابم را می خوانم . با دنیای داستانها و رمانها به تک تک کشورهای کره ی خاک سفر می کنم و با برخی کتابهای آموزشی عادتهای بد را در خود از بین برده و عادتهای خوب را جایگزین می کنم . عجب فرصت خوبی ، آشتی با کتاب .

آشتی با کتاب شاید بهترین کاری باشد که در این روزها می توانم انجام دهم ، روزی سه ساعت خواندن بد نیست اما بیشتر خواندن و تفکر کردن بهتر است ، حالا که فرصتش پیش آمده ، چرا که نه !

تمام وجودم با تک تک کلمات مست می شود و تک تک سلولهای بدنم نشاط می گیرند . کتابخانه ام بهترین دوست من است ، مخصوصا در این روزها که به هیچ کس نمی شود دست داد و ابراز عاطفه کرد ، کتابها در عین تسلیم بودن خودشان را در دستانت رها کرده و تمام وجود خویش را تسلیمت می کنند .

کتاب جدید را باز می کنم ، بوی کاغذ مست کننده است . دعای مطالعه را میخوانم ، دعای مطالعه ی من ذهنیست نه لفظی . دو بار باید کتاب را با تمام تمرکز بو بکشم ، بار اول در حین بو کشیدن ، آفریدگار را سپاس گزاری می کنم که مرا موجودی هوشمند خلق کرد و بعد با تمام وجود و به آرامی بوی کتاب را هووو می کشم در هوا و بار دوم در حین بوییدن جسم و جان کتاب در ذهن خویش از طبیعت سپاس گزاری می کنم که درد و رنج را تقبل کرد تا علم و دانش و لذت را با کتابها به من برساند و بعد آن یک بار دیگر تمام نفسم را هووو می کشم در هوا . و بعد شروع می کنم به خواندن .

به تجربه دریافته ام که بعد از این دو دعای فوق العاده ، کتاب درهایش را به روی ما گشوده و ما را با تمام وجود از دروازه های خویش به دنیایی دیگر فرا می خواند . چقدر لذتبخش است کتاب خواندن و تفکر کردن . واژه ها یک به یک می رقصند بر صحنه ی کاغذ و من با تمام ظرافت دیده ام را به آنان می دوزم تا رقص مستانه ی لغات را شاهد باشم .

حالا من هستم و یک کتاب و البته کتابخانه ای حاوی صدها کتاب . هر کدام را که اراده کنم در آغوش می کشم ، به هر جای جهان بخواهم سفر می کنم ، حتا جهان پس از مرگ را مثلا با کمدی الهی دانته می گردم . من ، بالهایی دارم که در سلول انفرادی نیز می توانم به وسیله ی آنها ، آزادترین انسانها باشم . چه برسد در خانه و اتاق شخصی خودم .

ما انسانها تواناییهای زیادی داریم ، اگر کشفشان کنیم غافلگیر می شویم ، اما همیشه برای کشف استعدادهای خود منتظر زمانی مناسب هستیم . اکنون زمان مناسب رسیده است .

با کتابها جهان را سیر می کنم ، دمنوشم را جرعه جرعه می نوشم ، گاهی کمی ساز میزنم و احساسم را پرواز می دهم ، گاهی نقاشی می کشم و گاهی با چوبها خلقی تازه می کنم .